Czemu on a nie ja?

 W sumie nie wiem o czym pisze. Moje myśli a czyny są całkowitym przeciwieństwem.

Chce być szczera ale w tym samym momencie nie potrafię

Mam kogoś obok siebie. Zdradziłam osobę, jego zamiary i on dalej przy mnie jest.

 Po co?

Mam kogos niesamowitego obok siebie i ja wiem że nie jestem wystarczająca.

Mam kogos uroczego obok siebie, ale wiem że przez ostatnie lata jego uśmiech znika.

Mam kogoś kto mnie kocha, ale nie wiem jak to docenić.

Mam kogoś kto cierpi obok mnie, jednak jedynym pomysłem na pomoc tej osobie jest oddalenie się.

Mam kogoś kto próbuje  kochać mnie, jednak ja nie daje mu dostępu

Szukam ale kłamie i kłamie żeby wyszukać        

Nie potrafię, popatrzeć w oczy i wyznać co mnie dusi.

Brak powietrza, brak myśli

Ciężka stal, 

Mętlik i pustka w głowie

Nie mam sensu

Czemu on ma?